Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Περιεχόμενα Ιστολογίου

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Συναρμολόγηση Easy Glider Pro και πρώτες πτήσεις

15 Αύγουστο 2013


Το πρώτο μου πραγματικό ανεμόπτερο (για αρχάριους μεν) είναι το EasyGlider Pro της Multiplex. Το kit το είχα σχεδόν 2 χρόνια στην αναμονή και περίπου άλλο τόσο είχα και το setup του. Το θέμα της κατασκευής έχει πολυ-αναλυθεί και -παρουσιαστεί σε διάφορα fora. Από την άλλη το manual της Multiplex είναι κατατοπιστικότατο. Κατά συνέπεια δεν θα πω πολλά. Μια παραπομπή μόνο εδώ για όποιον θα ήθελε να δει περισσότερα.  

Ξεκινώ με την παρουσίαση του μοτέρ μιας και προσπάθησα να ακολουθήσω το tunned setup Multiplex στο οποίο η μαμά χρησιμοποιεί το μοτέρ αυτό με 40Α ESC και προπέλα 13x6.5" σε 54mm spiner. 
Το μοτέρ που επέλεξα εγώ είναι ένα παρόμοιο αλλά λίγο πιο ελαφρύ μιας και το βάρος είναι πάντα το άγχος μου. Τώρα για ESC και προπέλα θα κινηθώ κι εγώ στα 40Α και 13x6.5" επίσης αλλά σε μικρότερο spiner 40mm.






Μια πανοραμική φωτογραφία λίγο πριν το κόλλημα της ατράκτου χωρίς τις μπίλιες αν και το setup μπροστά θα είναι βαρύ.

Λίγα λόγια τα ηλεκτονικά... Corona CS-939MG servo για elevator και rudder.
FrSky 2.4GHz δέκτης 8 καναλιών και ESC Turnigy SuperBrain 40Α πλήρως προγραμματιζόμενο σε υπολογιστή!!!

Στα ailerons έβαλα Turnigy HXT900 servos. 

Τα servos της ουράς τα σφήνωσα (για τα καλά!) στις θέσεις τους με την βοήθεια balsa και κόλλας CA.

Για να γλιτώσω έστω μερικά γραμμάρια, αλλά κυρίως για να είναι πιο εύκολη η όποια αλλαγή στο μέλλον αντί για τα πλαστικά τοιχώματα που δίνει η Multiplex εγώ έβαλα απλά υαλοταινία. 

Η καλύπτρα βάφτηκε μαύρη με μαρκαδόρο edding 300 permanent χωρίς την παραμικρή ενόχληση του Elapor.

Μια πρώτη εντύπωση του πως θα μοιάζει το μοντέλο μπροστά...

Για να αποφύγω την θέρμανση και λιώσιμο του πλαστικού firewall της Multiplex επέλεξα να τοποθετήσω εμβόλιμα ένα κομμάτι καπλαμά 2,5mm... 

...που έκοψα, τρύπησα, ζύγισα...

...και τοποθέτησα το μοτέρ πιο άνετα πια.



Όλο μαζί πια, firewall και ήδη βιδωμένο μοτέρ, κολλήθηκε στην άτρακτο με εποξική κόλλα 5 λεπτών.

Οι προεκτάσεις των servos ασφαλίστηκαν με ειδικό εξαρτηματάκι και κολλήθηκαν με CA κόλλα.

Η ουρά επίσης κολλήθηκε με εποξική κόλλα 5 λεπτών για μεγαλύτερη ασφάλεια και όποια κενά έμειναν καλύφθηκαν με CA. Όπως ακριβώς το λέει και ο Γιάννης στο forum χρειάστηκε να κόψω στο μισό περίπου το horn του rudder.

Η άτρακτος κολλήθηκε με CA κυανοκριλική κόλλα κι έμεινε έτσι για 24 ώρες.

Λίγο πριν την τελική συναρμολόγηση...


...και ιδού! Το μοντέλο έτοιμο για καλλωπισμό πια:








Όπως δείχνουν και οι δύο τελευταίες φωτογραφίες, το μοντέλο πραγματικά με το που το έκατσα στο όργανο ζύγισης έδειξε τι είχα φτιάξει... τέλεια ζυγισμένο!


28 Σεπτέμβρη 2013


Δεν πήγαινε άλλο...
Ήθελα να το σηκώσω να το χαρώ στον αέρα.
Είχα την εντύπωση πως ήταν εντάξει. Και ήταν... Πήγα στο Ελληνικό πρωί-πρωί, είχα ήδη φορτίσει μπαταρία, την είχα βάλει ήδη μέσα στο μοντέλο, την είχα στερεώσει σε σημείο που το μοντέλο ισορροπούσε ελαφρώς μπροστόβαρο είχα μοντάρει και τα φτερά... ήταν όλα έτοιμα για πτήση. Το πρωί το έβαλα έτοιμο όπως ήταν μονταρισμένο μέσα στο αυτοκίνητο κι έφυγα για Ελληνικό.

Πως έγινε και ενώ είχα βάλει diferential, eilerons to rudder mix, είχα μετρήσει το μοτέρ και το είχα ρυθμίσει στο 70% max, να έχω ρυθμίσει το φρένο και την απόκριση του ESC κ.α. και να μου είχε ξεφύγει το elevator με ανάποδη κίνηση, ειλικρινά δεν μπορώ να το εξηγήσω! Ε, όπως καταλαβαίνετε, με το που σήκωσα αντί να πάει πάνω με όλη του την δύναμη καρφώθηκε στο τσιμέντο! Προσπάθησα να το συνεφέρω επί τόπου και το ξανασήκωσα. Μάλλον δεν περίμενα αρκετά να στεγνώσει η εποξική 5 λεπτών (15 περίμενα!!!) ή δεν την έβαλα καλά και δεν πίεσα όσο έπρεπε το horn του rudder που από το κάρφωμα είχε ξεκολλήσει και δυστυχώς το μοντέλο ξαναέπεσε, αυτή την φορά πιο ήπια. Από την πρώτη πτώση στράβωσε ελαφρά - πολύ ελαφρά ο άξονας του μοτέρ χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερες επιπτώσεις στην αξονική του περιστροφή. Απλά στις χαμηλές στροφές ακουγόταν ένας ήχος. Από την δεύτερη πτώση έσπασε η έλικα στο σημείο άρθρωσης με το spiner και το ένα ποδαράκι από το spiner. Επίσης είχε παραμορφωθεί η βίδα στερέωσης του spiner πάνω στον άξονα του μοτέρ με αποτέλεσμα να μην μπορώ να το ξεβιδώσω εκεί. Ευτυχώς τα φτερά δεν είχα πάθει το παραμικρό. Όμως η άτρακτος είχε κοπεί κάθετα στο πιο ευαίσθητο σημείο της - εκεί που ξεκινά η ουρά. Όταν άνοιξα το canopy είδα πως είχαν στραβώσει και λίγο οι ντίζες από την κρούση της μπαταρίας πάνω τους. Με όλα αυτά το μάζεψα και το επέστεψα σπίτι για επισκευή. Παρακάτω μερικές φωτογραφίες από τις ζημιές και τα βήματα επισκευής του μοντέλου.

 Η σπασμένη άτρακτος και το ξεκολλημένο horn του rudder.
Έχει κοπεί και το εξωτερικό πλαστικό (!) σωληνάκι της ντίζας του rudder. 

Το σπασμένο spiner και η διαλυμένη βίδα του στη μύτη...

...που χρειάστηκε dremel-άκι για να την βγάλω. Άξια αγορά το dremel τελικά.

 Κόλληση της ουράς με εποξική 2 στοιχείων ΗΚ 5 λεπτών.

Κόλληση του horn του rudder με εποξική 2 στοιχείων ΗΚ 5 λεπτών με παρεμβολή carbon-tape 80g/m2.
Αν δεν γίνει "κόκκαλο" και τώρα, δεν ξέρω πότε και πώς θα γίνει...

Με την ευκαιρία και μιας και τελικά φάνηκε η αδυναμία της ατράκτου στα σπασίματα αλλά και στις στρεβλώσεις προχώρησα και σε αυτό που ίσως έπρεπε να είχα κάνει από την αρχή, δηλαδή στην ενίσχυσή της με βέργα carbon Φ5mm την οποία φύτεψα στο αυλάκι που έχει η άτρακτος για την οδήγηση της κεραίας FM του δέκτη.


Το νέο spiner που επέλεξα να έχει την βίδα όχι εξωτερικά αλλά εσωτερικά ώστε να προστατεύεται από παρόμοιες καταστάσεις σαν κι αυτή που έζησα. Καλύτερο; Δεν ξέρω...



Ενίσχυση της μούρης στην κοιλιά με glass ταινία και υφασματο-ταινία. 

Τα δεδομένα ισχύος του setup μου φαίνονται εδώ:



Το συνολικό βάρος του μοντέλου χωρίς μπαταρία πλέον είναι 815g.



3 Νοεμβρίου 2013

Σήμερα έγινε τελικά η πρώτη πτήση του μοντέλου στην περιοχή Κανδήλι στα Μέγαρα, δίπλα ακριβώς στο πεδίο βολής (38.044378,23.404403). Αρχικά είχα επισκεφθεί μια γειτονική κλειστή αλάνα στο δρόμο προς Μάνδρα (38.05711,23.425995), αλλά είχαν βγει 2-3 μεγάλες παρέες για φαγητό στην εξοχή και δεν έκατσα. Είχε πολλές και μεγάλες πέτρες η περιοχή και 1-2 μεγάλα δένδρα μέσα στη μέση που δεν μου άρεσαν...
Στο Κανδήλι πηγαίνουν παραπεντάδες και άλλοι αερομοντελιστές. Η περιοχή είναι πιο ανοιχτή μεν και με περισσότερο αέρα, αλλά η πέτρα, πέτρα... Και είναι +50 χιλιόμετρα από το σπίτι μου! Τελικά δεν μπορώ να βρω τίποτα καλό κοντά στην Αθήνα. Η μόνη λύση είναι το χωριό...




Μια πανοραμική άποψη της περιοχής...


Μια αναμνηστική φωτογραφία για τον φόβο των Ιουδαίων που λένε...


...και μία κοντινή.


Το μοντέλο λίγο πριν σηκωθεί στον αέρα.
3 μποφοράκια τα είχε κάποιες στιγμές, ΝΑ κατεύθυνσης.

Και πάλι όμως, αν και ξαναέκανα ζυγίσματα σπίτι πριν φύγω, τοποθέτησα την μπαταρία από το σπίτι στην σωστή θέση ώστε να είναι ελαφρώς μπροστόβαρο (για αρχάριο, για πτήση με αέρα είναι λέει καλύτερα), τρόμαξα να το σηκώσω το μοντέλο. Χωρίς πολύ γκάζι και πάλι έφευγε πάνω καρφί και ελαφρώς αριστερά. Προσπάθησα να το τριμάρω δεξιά και να κόψω λίγο το γκάζι, το έφερα κόντρα στον αέρα και περίμενα μια ριπή αέρα για να δώσω λίγο γκάζι και με τέρμα full down elevator κατάφερα να το σηκώσω αρκετά ψηλά. Εκεί πάνω έκοψα τελείως το γκάζι και όπως φαίνεται και στο διάγραμμα από το ESC παρακάτω το μοντέλο άρχισε να πετά μια χαρά. Έκανε αρκετή ώρα να κατέβει, περίπου 20 λεπτά με μια μόνο μεγάλη γκαζιά πάλι που πάλι με ασυνήθιστες κινήσεις κατάφερα να κερδίσω ύψος. Παρά το βάρος του! Επίσης, παρά το δυνατό μοτέρ όποτε έδινα γκάζι ένοιωθα το μοντέλο να μην φεύγει.
Όταν δε κατέβηκε το μοντέλο λίγο μακρύτερα από μένα και πήγα να το πάρω, χωρίς να έχει προσγειωθεί άτσαλα, είδα πως του έλειπε ο κώνος από το spiner. Αρχικά υπέθεσα πως μπορεί να έσκασε σε καμιά πέτρα και να έφυγε ή να καρφώθηκε σε κανένα ανάχωμα και να μην το είδα. Άρχισα να ψάχνω αλλά δεν βρήκα τίποτα. 
Πάντως ο άξονας του spiner ούτε χτύπημα είχε ούτε χώματα ούτε τίποτα. Αν υποθέσουμε πως έψαξα καλά τότε έφυγε στον αέρα. Πράγμα δύσκολο που μπορεί να συμβεί μόνο αν οι προπέλες δεν ήταν ζυγισμένες ή ο άξονας του μοτέρ στραβός και έπαιζε το spiner τόσο που τελικά ξεκόλλησε τον κώνο. Τώρα, η συμπεριφορά στην απογείωση μπορεί να εξηγηθεί επίσης με κακή τοποθέτηση του μοτέρ πάνω στην άτρακτο, δηλαδή χωρίς down + right thrust.
Όλα τα παραπάνω με οδηγούν στο συμπέρασμα πως πρέπει να κάνω ότι χειρότερο μπορούσε να μου τύχει: να λύσω το μοτέρ, να ελέγξω τον άξονα και φυσικά να αλλάξω spiner και προπέλες. Και καλά να το λύσω, πως θα το ξαναδέσω να μου πείτε...
Σημασία έχει πως το μοντέλο σε ότι αφορά την άτρακτο, τα φτερά και το setup του γύρισε σπίτι μια χαρά και άρα έχει μέλλον πτητικά!
  
Ο κώνος του spiner εξαφανίσθει στον αέρα...!


16-17 Νοεμβρίου 2013

Αφού βγήκε το spiner, ζυγίστηκε κι αυτό και η προπέλα, βγήκε το μοτέρ και ξαναμπήκε με πολύ (κατά την γνώμη μου) right thrust και λίγο ακόμα down thrust, από όσο είχε αρχικά.
Φόρτισα μπαταρία και πήγα για πτήση με 4-5 μποφόρ σε ριπές, στον Άγιο Νικόλα στην Ανάβυσσο που έχει άμμο κάτω... για παν ενδεχόμενο. Κι ευτυχώς...
Το μοντέλο έκανε hover με το γκάζι τέρμα! Τουλάχιστον δεν έφευγε αριστερά...
Άντε τώρα πάλι λύσιμο και ξαναμοντάρισμα...
Στην επιστροφή είχα βάλει το μοντέλο στην οροφή του αυτοκινήτου για να μαζέψω τα παρελκόμενα μέσα σε αυτό και ο αέρας μου το έριξε κάτω και μου ξεκόλλησε την ουρά στο σημείο κόλλησης με την άτρακτο. Κουσούρι από την πρώτη και πιο σφοδρή πτώση που είχε στο Ελληνικό μάλλον θα ήταν αυτό...
Συμμαζέματα λοιπόν για το επόμενο ΣΚ... Φωτογραφίες έπονται.



23-24 Νοεμβρίου 2013    

Σήμερα πρόσθεσα μια καρπονόντιζα στο elavator καθόλο το πλάτος του πάχους 1,5mm για να του προσδώσω μεγαλύτερη ακαμψία κατά πλάτος και στην συνέχεια άνοιξα μια φέτα κάθετα σε αυτό και παράλληλα με το fin - ίσως να μπήκα και λίγο μέσα σε αυτό - για να διαμορφώσω μια πατούρα σύνδεσης της ουράς με την άτρακτο. Σε αυτήν έβαλα με εποξική μια φέτα balsa 1,5mm με επικάλυψη ταινίας από ανθρακονήματα. 
Το θέμα είναι να κολληθεί ακριβώς κάθετα και γερά στην άτρακτο τώρα... θα δούμε.
Ok, μια χαρά κολλήθηκε η ουρά, διορθώθηκε και η γωνία του μοτέρ και με βάρος συνολικά πλέον (με την μπαταρία των 130gr) το μοντέλο ζυγίζει 1043gr.
Αν και έφερα την μπαταρία όσο πιο μπροστά μπορούσα για να γίνει μπροστόβαρο και να περιορίσω έτσι την τάση να σηκώνει μούρη τόσο εύκολα όταν ανοίγω το γκάζι... τελικά το μοντέλο δεν μπορεί να σταθεί όπως πρέπει.
Μου σπάει τα νεύρα συνεχώς κι έτσι μία μόνο λύση υπάρχει... να το κάνω non-power!


27 Δεκεμβρίου 2013


Έκανα άλλη μια προσπάθεια σήμερα στο Ελληνικό και δεν μπορούσα να το πάω το μοντέλο εκεί που ήθελα με τίποτα. Αλλόκοτη συμπεριφορά και όταν άνοιγα το γκάζι και όταν το έκλεινα. Μέχρι και στην προσγείωση τελικά τα κατάφερα και το έσκασα σε μια κολόνα με αποτέλεσμα να σπάσει το δεξί φτερό ευτυχώς όχι τελείως. Το κόλλησα και ξαναπήγα για πτήση λίγες μέρες αργότερα μέχρι που τελικά σήμερα...



5 Ιανουαρίου 2014

...αποφάσισα να το κάνω non-power! Εμα πια!!! Έβγαλα μπαταρία ESC μοτέρ και spiner με προπέλα (350gr όλα αυτά) και του κόλλησα την φελιζολένια μύτη του kit.
Άντε να δούμε αν θα πετάξει καμιά φορά σε πλαγιά πλέον με δυνατό αέρα.  


4 Ιουλίου 2015

Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και τελικά πέταξε σε πλαγιά χωρίς μοτέρ και το ευχαριστήθηκα κι εγώ κι αυτό μαζί, στο Περιβαλλοντικό Πάρκο Σχιστού Περάματος. 



Πάνω που είχα απογοητευτεί κι έλεγα να το πουλήσω... Τελικά θα το κρατήσω!