Πλαγιές και άλλα όμορφα μέρη που έχω πετάξει

ΤΡΥΠΕΣ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ

6 Αυγούστου 2016

Μετά από χρόνια αναζήτησης μιας πλαγιάς για πτήση με δυναμικό ρεύμα αέρα, αποδέχθηκα σήμερα πως πρέπει να κάνω πορεία για να βρω κάτι καλό στο χωριό. Έτσι σήμερα αποφάσισα να κάνω 40 χλμ περίπου για να πάω στις Τρύπες Μεσολογγίου.

Σε απόσταση περίπου 9+2=11χλμ. από το 40ο χλμ. της ΕΟ (Αντι)Ρίου-Αγρινίου (Ε951) βρίσκεται η πλαγιά από την οποία φεύγουν οι παραπεντάδες της Αερολέσχης Αγρινίου (σχετική αναφορά εδώ).

Τα τελευταία 2 χλμ της διαδρομής (βλ. κόκκινη γραμμή) είναι χωματόδρομος (ανεβαίνει 100 μέτρα υψομετρικά) και μάλιστα θέλει προσοχή αν πας με απλό ΙΧ. Μέχρι το 9ο χλμ - χωριό Τρύπες, έχει περάσει το καταγραφικό της google maps (βλ. γαλάζια επισήμανση).

Η θέα είναι καταπληκτική και το μέρος έχει μια τεράστια οριζόντια αλάνα για προσγείωση χωρίς χωνευτές πέτρες - έχει στρωθεί 3Α (βλ. περιοχή με κίτρινο περίγραμμα). Αυτό είναι και το μέρος που χρησιμοποίησα στην δεύτερη μικρότερης διάρκειας πτήση μου.

Το μοναδικό δένδρο που υπάρχει ύψους 3-4 μέτρων βρίσκεται στο σημείο που έχω σημειώσει με την μαύρη βούλα.

Πιο πέρα υπάρχει η τράπεζα απογείωσης των παραπεντάδων που πρέπει να έχει στρωθεί κι αυτή με υλικό 3Α (βλ. περιοχή με κόκκινο περίγραμμα και βέλος) αλλά έχει μεγάλη κλίση και μικρή έκταση.

Αν θες να έχεις πλήρη θέα και κυρίως έλεγχο του μοντέλου σου ακόμα κι όταν πετά πιο χαμηλά από σένα θα πρέπει να κάτσεις στα άκρα / στα χείλη της πλαγιάς. Εγώ στην πρώτη μου πτήση επέλεξα το σημείο που είναι σημειωμένο με το κόκκινο-κίτρινο βέλος.

Το υψόμετρο της περιοχής είναι 530-550 μέτρα (530 στη κίτρινη περιοχή / αλάνα και 550 στην κόκκινη περιοχή / τράπεζα) μετρημένο με το Sport Tracker (και όχι 400-450 που λέω στο video).

Οι άνεμοι που πνέουν συνήθως είναι Δυτικοί. Μπορείς όμως να πετάξεις και να προσγειώσεις με κάθε άνεμο.  

Σήμερα που πήγα για πρώτη φορά εγώ με έναν φίλο από τα μέρη, αρχικά είχε άπνοια με ελαφριές ριπές από δυτικά αλλά αργότερα ξεκίνησε να φυσά από τα βόρειο-ανατολικά.

Επέλεξα την καλύτερη ώρα πιστεύω για να πάω μιας και η ομορφιά του ήλιου που δύει είναι απίστευτη. Δείτε και μόνοι σας:

Ο ενθουσιασμός της άφιξης τελικά στο πεδίο φαίνεται στην πρώτη επαφή και περιγραφή του χώρου εδώ:

Η πρώτη μου πτήση ήταν αυτή:

Η δεύτερη πτήση μου ήταν αυτή:

Η χαρά και η ικανοποίηση της πετυχημένης πτήσης μου εκεί φαίνονται στα μετέπειτα, εδώ:

Το μοντέλο που πέταξα ήταν αυτό που περιγράφω εδώ.

Ελπίζω την επόμενη φορά που θα έρθω ο δρόμος να είναι καλύτερος, ο αέρας πιο σταθερός και καλός και η παρέα να αποτελείται και από άλλους αερομοντελιστές. 

****************************************************************