Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Περιεχόμενα Ιστολογίου

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Η πρώτη και η τελευταία μου πτήση με το E-Starter

22 Ιουνίου 2011

Την πρώτη μου προσπάθεια για πτήση με το E-Starter την πραγματοποίησα σήμερα, σχεδόν ένα χρόνο μετά την είσοδό μου στο hobby.
Και λέω προσπάθεια μιας και τελικά από δικά μου σφάλματα τελικά δεν κατάφερε να πετάξει.
Ευτυχώς δεν καταστράφηκε από πτώση ή άλλη αιτία.
"Επέστρεψε στην βάση του" με μόνο ένα ξεκολλημένο μοτέρ από την βάση του και με μια ρωγμή ακριβώς στην ρίζα της ουράς.


Αν και στα video που παραθέτω αργότερα φαίνεται το μοντέλο να είναι αζύγιστο ή και ατριμάριστο σε ότι αφορά το ζύγισμα όπως φαίνεται κι στο ακόλουθο video ζύγιζε μια χαρά κι ελαφρώς μπροστά που νομίζω είναι το επιθυμητό σε νεο-εκπαιδευόμενο. Σε ότι αφορά τώρα το τριμάρισμα μακροσκοπικά όλες οι αποστάσεις είχαν ελεγχθεί μια και δυο φορές και ήταν ίσες και σωστές ενώ τα δε πηδάλια ήταν ευθυγραμμισμένα με τα φτερά όπως κι έπρεπε. 


Για να συνεννοούμαστε δείτε εδώ μια σχηματική παράσταση ενός μοντέλου (γενικά) και των αξόνων του.





Τα σφάλματα που τελικά δεν μου επέτρεψαν να το πετάξω ήταν κυρίως τα εξής:

1. Αυξημένο trim στο elevator (σχεδόν στο 40% της διαδρομής του στην μπάρα που φαίνεται στην DX7) που ανάγκαζε το μοντέλο να απογειώνεται με τον άξονα του μοντέλου διαρκώς να κλίνει προς τα πάνω και όχι προς τον ορίζοντα για να πάρει ύψος.
2. Ατριμάριστα ailerons που προκαλούσε σχετικά γρήγορα την στροφή προς τα δεξιά κατά τον άξονα κίνησης/πτήσης. Σε συνδυασμό με το 1. το μοντέλο stall-άριζε σχεδόν αμέσως μετά την απογείωση. 
3. Κακή κατασκευή - ιδιοκατασκευή - τροχών που δεν επέτρεπαν στο μοντέλο να τροχοδρομήσει σε ευθεία πορεία, αλλά είχε μια τάση για περιστροφή προς τον τροχό που δεν είχε αρκετά ελεύθερη κίνηση. Επιπλέον δεν ήταν ικανοί να βοηθήσουν το μοντέλο να τροχοδρομήσει κατά την διάρκεια της προσγείωσης.
4. Μεγάλη προπέλα - GWS 1047 αργής πτήσης - για το setup του μοντέλου και το βάρος του, που υπερθέρμανε το μοτέρ.
5. (και σημαντικότερο μιας και επέφερε ουσιαστικά την τόσο έντονη εκδήλωση των αρνητικών συνεπειών των παραπάνω σφαλμάτων) Υπερβολικά μεγάλο βάρος μοντέλου - περί τα 900 γραμμάρια, που δεν είχε την δυνατότητα να σηκώσει το μοτέρ.

Δείτε σχετικά video εδώ:


Εδώ φαίνεται πως το μοντέλο δυσκολευόταν να τροχοδρομήσει σε ευθεία πορεία.

Εκτός του ότι οι τροχοί δεν βοηθούσαν καθόλου έβγαιναν και με το παραμικρό.

Εδώ φαίνεται το πόσο ατριμάριστο ήταν το μοντέλο ή το πόσο άσχετος ήμουν εγώ και δεν μπόρεσα να το ισιώσω ποτέ.

Εδώ αν και σηκώθηκε καλά... το φοβήθηκα κι άφησα το γκάζι και λόγω βάρους έπεσε γρήγορα.
Εδώ είχα και το σπάσιμο της προπέλας, την χαλάρωση του μοτέρ από την βάση του και την θέρμανση του μοτέρ οπότε κι έληξε η μέρα μας.


23 Ιουνίου 2011


Σήμερα το απόγευμα αν και βρισκόμενος πολύ μακριά από την βάση μου και το εργαστήριό μου, καταπιάστηκα με την διόρθωση των παραπάνω σφαλμάτων. Και μπορώ να πω πως τα κατάφερα:


-. Βίδωσα το μοτέρ στην βάση του και κόλλησα (πάλι...) την ουρά του. 




1. Διόρθωσα το trim του elevator και επιπλέον έδωσα κι ένα click down thrust στο μοτέρ για να ενισχύσω την ευθεία - οριζόντια πορεία του μοντέλου. 
2. Διόρθωσα κατ' εκτίμηση το trim στα ailerons. Στην επόμενη πτήση θα έκανα τις τελικές διορθώσεις. 
3. Στερέωσα καλύτερα τους τροχούς ώστε να μην ανοίγουν αριστερά - δεξιά (προς τα έξω δηλαδή) από το βάρος του μοντέλου και επιπλέον ελευθέρωσα την κίνηση του τροχού που προκαλούσε την τάση περιστροφής γύρω από τον άξονα Υ κατά την απογείωση.




4. Με ένα κοπίδι προσπάθησα να μειώσω το μήκος της προπέλας και από 1047 να την κάνω κάτι σε 947. Το ίδιο έκανα και σε μια γρήγορης κίνησης επίσης 1047 προπέλα, κάνοντάς την κι αυτή περίπου μία ίντσα μικρότερης διαμέτρου. Έβαλα πάνω στο μοτέρ την αργής πτήσης και έφτασα το μοτέρ στο τέρμα γκάζι για συνεχόμενα 10-15 δευτερόλεπτα και δεν διαπίστωσα αύξηση στην θερμοκρασία του μοτέρ. Βέβαια στατικά με ότι αυτό συνεπάγεται...



Σε αυτό, στην διατήρηση δηλαδή χαμηλότερης θερμοκρασίας, ίσως συντελέσει και η μεγαλύτερη τρύπα στην εμπρός όψη του cowl που άνοιξα ώστε να μπαίνει περισσότερος αέρας μέσα στον χώρο του μοτέρ.




5. Για το αυξημένο βάρος του δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον... διαβάστε περισσότερα εδώ.


Και μετά από όλα αυτά άρχισα να τοποθετώ τα πράγματα στη κούτα για να πάω για την δεύτερη πτήση. Για να είμαι απολύτως έτοιμος θέλησα να τα τοποθετήσω όλα πάνω στο μοντέλο και να τα δοκιμάσω λίγο πριν τα βάλω στη κούτα.


Δυστυχώς όμως δεν είχα στερεώσει το cowl όπως θα έπρεπε (με υφασματο-ταινία περιμετρικά του) κι έτσι το κακό δεν άργησε να έρθει: κατά κάποιο τρόπο, αν και το cowl το είχα σφηνώσει αρκετά καλά στην οριστική του θέση, αυτό ρουφήχτηκε στην κυριολεξία από την προπέλα που δοκίμαζα με αποτέλεσμα η προπέλα να ξεκινήσει να το σχίζει όπως το μαχαίρι ξεφλουδίζει ένα μήλο. 
Ευτυχώς είχα το χέρι μου στην τηλεκατεύθυνση και έκλεισα το γκάζι όσο πιο γρήγορα μπόρεσα, όμως η ζημιά είχε γίνει και ήταν βαθύτερη από όσα έβλεπα μόνο.


Ανοίγοντας το cowl είδα πως όχι μόνο το μοτέρ είχε ξαναφύγει από την βάση του, αλλά επιπλέον επειδή μάλλον δεν πρόλαβα να κλείσω το μοτέρ έγκαιρα είχε τραβηχτεί η πλεξούδα με τα καλώδια του μοτέρ και είχε τυλιχτεί ευτυχώς όχι πολλές φορές για να κοπεί κανένα καλώδιο τελικά.


Από τα νεύρα μου δεν έβγαλα φωτογραφία, για να μην θυμάμαι άλλη μια βλακεία μου... 


Προσπάθησα να επαναφέρω τα καλώδια στην θέση τους και να ξαναβιδώσω το μοτέρ στην βάση του. Τέλος κατάφερα με μπόλικη χαρτοταινία να επαναφέρω και το cowl σε μια ανεκτή κατάσταση και να το ξαναβάλω στην θέση του. 
Πριν βάλω την προπέλα πάνω στο μοτέρ δοκίμασα να το θέσω σε λειτουργία για να δω αν λειτουργούσε κανονικά.
Κι εκεί διαπίστωσα κάποιους περίεργους θορύβους που τελικά με έκαναν να ματαιώσω κάθε προσπάθεια πτήσης. 


Να μερικές φωτογραφίες του cowl μετά την επιδιόρθωση.



Στην παραπάνω που είναι το εσωτερικό του cowl διακρίνονται και τα επιπλέον αερομοντελιστικά βαρίδια που έχω κολλήσει εσωτερικά. 



Αυτά για σήμερα... πάμε για έλεγχο μοτέρ και μάλλον λύσιμό του και αντικατάσταση άξονα και ρουλεμάν (αν έχει...) όταν θα επιστρέψω Αθήνα στο εργαστήριό μου. 




26 Ιουλίου 2011 


Σήμερα αφού έκανα ένα σωρό δοκιμές με "μάρτυρα" μοτέρ, ESC και δέκτη κατέληξα τελικά πως δεν είχε πάθει τίποτα το μοτέρ. Ούτε και ο δέκτης είχε πάθει τίποτα. Δυστυχώς πάνω στις δοκιμές βραχυκύκλωσα το ESC και τό 'καψα. 
Ευτυχώς είχα εφεδρικό (αυτό που χρησιμοποίησα ως "μάρτυρα" για τις δοκιμές μου) και καλύτερο (από τα 30Α που ήταν αυτό που έκαψα στα 35Α αυτό που θα πάρει την θέση του) και πλέον το μοντέλο αναστήθηκε! 
Επίσης στερέωσα καλύτερα το μοτέρ, φέρνοντας το πίσω - μπρος της βάσης του που δένει πάνω στο ξυλάκι, μιας κι έτσι έπρεπε να ήταν από την αρχή για να σφίγγει η βίδα της βάσης πάνω στο μοτέρ και όχι πίσω από αυτό. 
Μάλλον γι' αυτό μου έβγαινε τόσο εύκολα. Για να δούμε τώρα, θα μείνει στην θέση του;  




4 Ιουλίου 2011


Άλλη μία αποτυχημένη προσπάθεια έγινε σήμερα. Το μοντέλο αν είχε επισκευαστεί μια χαρά, αυτή την φορά μας πρόδωσε μα τελείως ο ένας αυτοσχέδιος τροχός που αυτή την φορά αν και η απογείωση προσπάθησα να την κάνω από πισσαρισμένο τερέν μπάσκετ τελικά έσπασε τελείως και βγήκε από τον άξονα κίνησης. 
Παρήγγειλα ήδη σωστούς τροχούς και περιμένω να έρθουν για την επόμενη προσπάθεια. Μέχρι τότε αν βρω χρόνο θα ασχοληθώ με άλλο μοντέλο.
Άσχετο, αλλά νομίζω είχα και παρεμβολές στο μοντέλο μιας και το μοτέρ πήρε μπροστά μόνο του κάποια στιγμή ενώ το πλησίαζα για να το σβήσω...




10-11 Σεπτεμβρίου 2011


Μετά από τόσο καιρό αποφάσισα να ασχοληθώ ξανά με το E-Starter. Είχαν έρθει οι τροχοί πριν λίγες μέρες και μαζί και τα κολάρα και το σετ για τον πίσω ελεύθερα κινούμενο τροχό που είχα παραγγείλει κι έτσι είπα να κάτσω να τα μοντάρω.
Αφού καθάρισα το ατσαλόσυρμα που χρησιμοποιώ ως σκέλη των κύριων τροχών φόρεσα τους νέους αληθινά αερομοντελιστικούς τροχούς των 70mm. Πραγματικά τώρα έδειξε πολύ όμορφο το E-Starter. 
Στην συνέχεια ξήλωσα το αντί πίσω τροχού προστατευτικό servo που είχα βάλει κι έβαλα ένα σετ πίσω τροχού. Τώρα κι αν έδειξε πιο ωραία αν και η τοποθέτηση του πίσω τροχού σήκωσε αρκετά την ουρά από το έδαφος δίνοντάς στο μοντέλο μικρότερη γωνία προβολής (δεν ξέρω αν το λέω καλά - εννοώ την γωνιά που σχηματίζεται από τον άξονα της χορδής του κύριου φτερού με τον ορίζοντα).
Επιπλέον η τοποθέτηση του πίσω τροχού πρόσθεσε λίγο ακόμα βάρος στην ουρά οπότε το μοντέλο από ελαφρώς μπροστόβαρο που ήταν πλέον ισορροπεί κανονικά.


Επιπλέον είπα να διορθώσω και τους συνδέσμους των horns με τις ντίζες που έρχονται από τα servo σε elevator και ruder. Αντικατέστησα το Ζ της ντίζας με τα clevis που είχε στο κουτί του το E-Starter αλλά δεν ήξερα τί ήταν. Με την ευκαιρία έφερα πιο μέσα τις ντίζες κάνοντας τις κινήσεις των πηδαλίων πιο ευαίσθητες στις διαδρομές των servo. Τέλος να πω πως ασφάλισα τα clevis  με θερμοσυστελλόμενα - κατά την διαδικασία έκαψα ελαφρά τα horns και λίγο foam... απροσεξία μου.  

Δείτε μερικές φωτογραφίες παρακάτω που δείχνουν το E-Starter μου στην τελική μέχρι στιγμής μορφή του.  
     





27 Οκτωβρίου 2011


Σήμερα βρισκόμουν πάλι στο χωριό και είχα φέρει το E-Satrter επισκευασμένο όπως έχω γράψει παραπάνω, έτοιμο να πετάξει...
Πριν μερικές εβδομάδες ακριβώς έτσι το είχα κατεβάσει στην αλάνα του ΣΕΦ για να το δει ο Στέφανος με τον οποίο είχα ραντεβού... να το πέταγε, να το trim-άριζε και εν γένει να μου έλεγε τελικά αν κάνει για μένα κι αν ναι τι να προσέξω... γιατί όχι να το πετάγαμε και παρέα για να με μάθαινε και κάτι.
Δυστυχώς όμως ο Στέφανος δεν ήρθε στο ραντεβού κι έτσι όπως ήταν από τότε το κατέβασα στο χωριό για να δοκιμάσω μόνος μου.


Αρχικά όλα έδειχναν εντάξει...



Όλα πήγαιναν καλά ή έστω ανεκτά για μια πρώτη προσπάθεια απογείωσης και προσγείωσης μιας και 2-3-φορές που το σήκωσα το προσγείωσα χωρίς σημαντικές φθορές (παραμορφώθηκε μόνο η βάση στήριξης των τροχών) και κάθε φορά το κατέβαζα παράλληλα παράλληλα με το έδαφος.
Παρατήρησα όμως πως όταν απογειωνόταν και ήταν στον αέρα τις πρώτες στιγμές που είχα το γκάζι τέρμα, είχε ψηλά την μούρη του αν και λογικά έπρεπε να ήταν ελαφρώς μπροστόβαρο. Αυτό με έκανε να δοκιμάσω μετά την τελευταία προσπάθεια πτήσης να το πετάξω χωρίς μοτέρ με το χέρι για να δω τελικά αν ισορροπεί στον αέρα κι αν όχι αν τελικά είναι πισόβαρο ή μπροστόβαρο. 
Κι εκεί διαπίστωσα πως τελικά το μοντέλο έπεφτε από τα 3-4 μέτρα ύψος που το έστελνα με το χέρι, κατακόρυφα κάτω με την μούρη. Έτσι μετά την τρίτη προσπάθεια να καταλάβω τί γίνετε, το έσπασα στο δεξί φτερό, στο εμπρός μέρος της ατράκτου και στο πίσω μέρος αυτής, όπως φαίνεται και στην εικόνα που φαίνεται παρακάτω. Το βάρος τελικά και το ζύγισμα (φυσικό και αεροδυναμικό) παίζει πάρα πολύ σημαντικό παράγοντα επιτυχίας ή αποτυχίας ενός μοντέλου...  




Δεν λέω περισσότερα... δείτε τα βιντεάκια που ακολουθούν και δείτε το να το πετάω για πρώτη και τελευταία φορά. Περισσότερο "σπάστηκα" με την ιδέα να το επισκευάσω πάλι και να το κάνω πάλι λάθος και βαρύτερο... Έτσι το απόκανα τελείως και το πέταξα στον πρώτο κάδο απορριμάτων που βρήκα αφού πρώτα του ξήλωσα τα πάντα από πάνω του φυσικά. 

O operateur είναι επίσης ερασιτέχνης... αλλά κωμικός πολυλογάς.

Όπως βλέπετε το θέμα βάρους μάλλον το είχα νικήσει μιας και με το setup που του είχα βάλει το E-Starter απογειωνόταν σχεδόν κατακόρυφα. Μάλλον όμως δεν είχα εξασφαλίζει το down thrust που θα έπρεπε. Επίσης φαίνεται πως ήταν ατριμάριστο στην πράξη (εν πτήση δηλαδή) αν και στο έδαφος όλα φαίνονταν εντάξει.

Τουλάχιστον μπορούσα να το κρατήσω οριζόντια και κατά την πτήση και κατά την προσγείωση. Αυτό αρκούσε για αρχή...


Το άδοξο τέλος ακολουθεί...


Τι το ήθελα το τριμάρισμα αλλά ανεμόπτερο... τό 'σπασα κι ησύχασα! 


Οικονομική ζημιά €35 λοιπόν, αλλά για να είμαι και ειλικρινής το ευχόμουν για να τελειώσει αυτή η ιστορία με το "φέρετρο" όπως το αποκαλούσε ο Στέφανος. 
Πάμε γι άλλα τώρα...
Ίσως τελικά πάω να πάρω την έκδοση από EPO του E-Starter που κυκλοφόρησε πρόσφατα... θα δούμε.