20 Μαρτίου 2012
Πριν λίγες μέρες βρήκα σε τιμή ευκαιρίας (στα μισά λεφτά σε σχέση με το ΙΙ) ένα κομμάτι από την παλαιότερη και πρώτη έκδοση του Multiplex Easy Star από το γωστό e-shop στην Αυστρία http://www.der-schweighofer.at .
Αν και σχεδόν όλοι οι χρήστες του έχουν προσθέσει ailerons μόνοι τους η νέα αναβαθμισμένη έκδοση τα έχει προχαραγμένα. Κατά συνέπεια το πρώτο που σκέφτομαι να κάνω είναι να πάρω τα σχέδια και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Easy Star ΙΙ και να τα ακολουθήσω κι εγώ στην συναρμολόγηση του Easy Star Ι.
Ο λόγος που το πήρα είναι γιατί πλέον έχω πάθει κι έχω μάθει πως η προσθήκη βάρους και πολλών ενισχύσεων τελικά δεν κάνουν καλό... Θα κρατήσω λοιπόν σε αναμονή το αναβαθμισμένο Hawk Sky μου που ουσιαστικά είναι το ίδιο μοντέλο, αλλά πλέον για πιο επιθετική χρήση και για πτήση σε πιο αντίξοες συθήκες για αρχάριο και θα ξεκινήσω τις πτήσεις μου με το Easy Star.
Μόλις το παραλάβω (πιστεύω μέχρι τέλος του μήνα) θα ξεκινήσω την παρουσίαση.
23-25 Μαρτίου 2012
Ποιό τέλος του μήνα; Ήρθε το πακέτο! Ορίστε....
23-25 Μαρτίου 2012
Ποιό τέλος του μήνα; Ήρθε το πακέτο! Ορίστε....
Και ξεκινάω με μερικές φωτογραφίες από την διαδικασία ανοίγματος της συσκευασίας και ελέγχου του περιεχομένου του:
Πολύχρωμο κουτί...
...αλλά μοντέλο λευκό. Ευτυχώς... έτσι μπορείς να το βάψεις όπως θες.
Όλα τα μέρη του ήταν μια χαρά!!
Τελικά τα φτερά δεν είχαν προχαραγμένα τα ailerons, οπότε θα πρέπει να τα σχεδιάσω και κόψω μόνος μου μαζί με τις θέσεις για τα servo και την καλωδίωσή τους.
Και μια έκπληξη... το κουτάκι που περίμενα να έχει κόλλες κ.α. τελικά είχε κι ένα μοτεράκι και μια προπέλα.
Δυστυχώς το μοτεράκι δεν είναι τριφασικό brushless αλλά διφασικό brushead, οπότε θα μείνει για ιστορικούς / μουσειακούς λόγους στην συλλογή μου!
Άρχισα λοιπόν τις σκέψεις... που θα ακολουθήσουν τις εργασίες πάγκου.
Πολλές από αυτές τις έχω από την εμπειρία μου με το Hawk Sky και κάποιες άλλες τις έχω δει σε fora αλλά και στην σελίδα του Easy Star Fun Club της Multiplex. Σκέψεις λοιπόν...
α) να βάλω καμιά ενίσχυση στην άτρακτο στο τμήμα μεταξύ κύριου φτερού και ουράς; κι αν ναι πού;...
...μέσα στην άτρακτο, στο μέρος που κανονικά θα έμπαινε το σωληνάκι για να περάσει η κεραία του δέκτη. Σε αυτή την περίπτωση θα έβαζα 1 σωλήνα carbon 5-3 δηλαδή με εσωτερική διάμετρο 3mm και εξωτερική 5mm.
...ή εξωτερικά , στο μέρος που κανονικά μπαίνουν τα σωληνάκια των ντιζών; Σε αυτή τη περίπτωση θα έβαζα 2 σωλήνες carbon 4-2 με εσωτερική διάμετρων 2mm και εξωτερική 4mm για να μπορέσουν να περάσουν μέσα τους οι εσωτερικές σωλήνες και οι ντίζες.
β) να βάλω στα φτερά ailerons ή και flaps; Ακόμα και το νέο Easy Star II δεν τα έχει εξαρχής λειτουργικά αλλά απλά προχαραγμένα.
Ένα ενδεχόμενο που σκέφτομαι είναι αυτό που φαίνεται παραπάνω. Οπότε λέω να τα σημαδέψω ή και χαράξω τουλάχιστον.
Για τα ailerons είμαι πιο θετικός και προχώρησα στο σημάδεμα.
γ) να βάλω ένα brushless μοτέρ, ναι αλλά ποιό; Έχω ήδη 2 μοτέρ που πλέον είναι δίδυμα κατασκευασμένα από μένα μετά από επισκευή που δεν αντέχουν 3S μπαταρία, αποσυγχρονίζονται λόγω πολλών Ampere και στροφών που δέχονται. Έχω αναρτίσει σχετικό θέμα εδώ. Οπότε ή θα χρησιμοποιήσω ένα τέτοιο αλλά υποχρεωτικά με 2S μπαταρία ή θα πάω σε άλλο, εργοστασιακό.
Αν χρησιμοποιήσω ένα από αυτά τα W και A με την κλασσική slow flight προπέλα 5x5 που είχε το Hawk Sky είναι αυτά που φαίνονται στο video.
Φυσικά μαζί με την επιλογή μοτέρ πάει και η επιλογή προπέλας και ESC.
Όμως στο συγκεκριμένο μοντέλο δεν έχω και πολλά περιθώρια για προπέλα μιας και είναι μοτέλο με το μοτέρ πίσω από το φτερό και άρα υπάρχει το όριο της ατράκτου. Μια προπέλα με διάμετρο 6" είναι η ιδανική.
Σε ότι αφορά τώρα τον ελεγκτή ταχύτητας ESC πιστεύω πως ένα 30-35Α είναι υπεραρκετό. Έχω 2-3 τέτοια από τα Phoenix 2000 και Phoenix Evo που και αυτά θα αναβαθμιστούν, αλλά και από άλλες αγορές μου.
δ) για τα servo πιστεύω πως 2 Corona CS929MG είναι αρκετά για elevator και rudder, ενώ για τα flaps / ailerons 2 HXT900 είναι επίσης αρκετά. Παρακάτω σε φωτογραφία ο έλεγχος καλής λειτουργίας και εύρεσης των κέτρων για να μπουν οι βραχίονες.
Εδώ βλέπουμε και τα 2 δίδυμα μοτέρ και την μπαταρία που μάλλον θα χρησιμοποιηθούν. Ο δέκτης AR6110B δεν είναι μέσα στα σχέδια χρήσης μιας και δεν τον εμπιστεύομαι για τον αέρα... μόνο για δοκιμές πάγκου. Το ESC είναι 35Α και είναι και αυτό υποψήφιο για χρήση στο Esay Star μου.
...και το video.
ε) το rudder του μοντέλου είναι πολύ μικρό και σχεδόν όλοι το μεγενθύνουν είτε με προσθήκη είτε με χρήση μέρος του fin ως rudder. Μπορεί φυσικά να χρησιμοποιηθεί ένα εντελός νέο κομμάτι balsa ή EPO για rudder και αυτό είναι κάτι σκέφτομαι κι εγώ αν και είναι η λύση με την μεγαλύτερη επιβάρυνση σε βάρος της ουράς.
30 Απριλίου - 6 Μαΐου 2012
Το έργο συνεχίζεται και αυτές τις μέρες ξεκίνησα τις εργασίες υλοποίησης της συναρμολόγησης του μοντέλου. Ας τα πάρουμε από την αρχή...
α) τελικά την carbon-βεργα 5x3mm την έβαλα αλλά λίγο πιο κεντραρισμένη στην άτρακτο, όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία. Πρώτα χρειάστηκε να σκάψω λίγο το Z foam της ατράκτου σχηματίζοντας ημικυλινδρικές υποδοχές και στα δύο μέρη της ατράκτου ώστε τελικά όταν τα δύο κομμάτια ενωθούν να μην γίνεται αισθητό τίποτα. Η κόλληση έγινε με πυκνή κυανοκριλική κόλλα (CA) για να μην προλάβει να κυλήσει από τα σημεία εφαρμογής.
β1) έκοψα και τα ailerons όπως τα είχα χωροθετήσει παραπάνω, δηλαδή σχετικά μακρυά από την ρίζα του φτερού και σε διαστάσεις περίπου 300x36mm. Φάλτσα έδωσα μόνο στην κάτω επιφάνεια φτερών-πηδαλίων και περισσότερο στα ailerons παρά στα φτερά. Και αυτό γιατί αντί για μεντεσέδες θα στηρίξω τα πηδάλια στα φτερά με ταινία στην πάνω επιφάνεια αυτών. Με την διαμόρφωση που τους έδωσα κάθε πηδάλιο μπορεί και κινείται απεριόριστα προς τα πάνω και μέχρι κλίσης 45 μοιρών περίπου προς τα κάτω. Κατά συνέπεια θα μπορούσε να εφαρμοστεί και η τεχνική πτήσης flaperons εκτός της spoilerons πιστεύω. Αν χρειαστεί με μια ελαφρά μεγαλύτερη φαλτσοκοπή στο μέρος του φτερού μπορεί η κλίση προς τα κάτω να μεγαλώσει κι άλλο, ανά πάσα ώρα, χωρίς καμία επίπτωση στα μηχανικά (horns, hinges) και ηλεκτρονικά (servos) εξαρτήματα του μοντέλου. Για τον λόγο αυτό θα χρησιμοποιήσω μεγάλα horns στα πηδάλια και μακρυά servo arms ώστε να υπάρχει η δυνατότητα μεγαλύτερων κινήσεων.
Η Multiplex προτείνει για τα ailerons στο EasyStar II παρόμοιων διαστάσεων και χωροθέτησης με αυτά που έχω φτιάξει κι εγώ στο EasyStar I...
...έκταση στις κινήσεις των μόλις 8mm προς τα πάνω και 4mm προς τα κάτω όταν τα sticks στην τηλεκατεύθυνση βρίσκονται στα αντίστοιχα άκρα τους.
β2) τα servos που θα κινούν τα ailerons θα είναι τελικά τα HXT-900 με πλαστικά μεν γρανάζια αλλά πολύ καλά και πολύ-δοκιμασμένα. Επέλεξα να τα τοποθετήσω στην κάτω επιφάνεια των φτερών φυσικά και κάτω από το παχύτερο μέρος αυτών, δηλαδή σχετικά μακρυά από τα ailerons (θα απαιτηθεί μακρύτερη ντίζα). Ο σκοπός ήταν από τη μια να μην προκαλέσω καμιά ζημιά στο φτερό (τρύπα) και από την άλλη να τοποθετηθούν πάνω στον νοητό άξονα που ορίζει ο σωλήνας ακαμψίας που συνδέει τα φτερά για να επηρεαστεί λιγότερο η ισορροπία του μοντέλου προς τα πίσω (πισώβαρο). Στη φωτογραφία που ακολουθεί φαίνεται τόσο η τοποθέτηση του servo και της ντίζας που έφτιαξα αργότερα όσο και το κανάλι που έκοψα για να περάσω την καλωδίωση σφηνωτά (χωρίς κόλλα).
Αργότερα και τα servos και η καλωδίωσή τους θα καλυφθούν με ταινία
Τα 4 αυτά κομμάτια αποτελούσαν μία μόνο προέκταση των 60cm, αν και τελικά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν τα 3 μια και το 1 από αυτά κόπηκε περαιτέρω σε 2 κομμάτια των 7,5cm.
Εδώ φαίνεται επίσης η κόλληση και μερικών κομματιών balsa προκειμένου να σηκωθεί λίγο το servo και να δουλεύει καλύτερα (λυγίζοντας την ντίζα λιγότερο).
Εδώ μετά την κόλληση του servo με θερμόκολλα.
Εδώ μετά την κάλυψή του με λευκή ταινία.
γ1) μιας και δεν ήθελα ούτε να το βαρύνω πολύ το μοντέλο με σχετικά μεγάλο μοτέρ ούτε με σχετικά βαριά κατασκευή βάσης μοτέρ (στο εμπόριο κυκλοφορούν κάποιες μεταλλικές πατέντες όπως αυτή που φαίνεται και παρακάτω σε φωτογραφία) τελικά αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το ένα από τα δίδυμα μοτέρ bell-type που έχω επισκευάσει που και ελαφριά είναι (λιγότερο από 30gr μαζί με την προπέλα - δεν απαιτείται αντάπτορας-σπίνερ έλικας) και σχετικά μικρού μεγέθους οπότε θα μπορέσει να τοποθετηθεί πιο εύκολα και σε πιο μικρή και ελαφριά βάση μοτέρ. Για να δημιουργήσω την βάση του μοτέρ χρειάστηκε να κόψω μερικώς την φελιζολένια φωλιά που έχει το μοντέλο, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.
Η βάση αυτή εκτός του ότι κοστίζει όσο το kit (!!!) ζυγίζει σχεδόν 20gr (χωρίς την κόλληση) και παρέχει την δυνατότητα υπερύψωσης του μοτέρ για να μπει έλικα μεγαλύτερης διαμέτρου, αλλά με τίμημα την μετατόπιση του βάρους του μοτέρ-έλικας προς τα πίσω.
Η τομή της φωλιάς του μοτέρ από πλάγια όψη...
...και από πάνω
Εδώ η τελική μορφή της νέας βάσης μοτέρ διαμορφωμένη με balsa 3mm
Εδώ η επιπλέον εσωτερική στήριξη με αντηρίδα μήκους περίπου 5cm από ξύλο 10x10mm.
Κι εδώ μετά την ανάρτηση και του μοτέρ στην ψηλότερη δυνατή θέση έτσι ώστε να μπορεί να μπει και spiner με προπέλα 6x4 (ή ακόμη και 7x4 με ένα μικρό φάγωμα της ατράκτου - δεν το φοβάμαι πλέον έχω την carbon-σωλήνα μέσα σε αυτήν) μάλλον με άλλο μοτέρ όμως.
γ2) για να μπορώ να έχω άμεση πρόσβαση και στο μοτέρ και στο ESC από την μια και από την άλλη να ψύχεται αυτό καλύτερα , αποφάσισα να τοποθετήσω το ESC εξωτερικά της ατράκτου, στην πλάτη της ένωσης των φτερών, όπως άλλωστε έχουν κάνει πολλοί άλλοι. Για να περάσουν τα καλώδια μέσα στην άτρακτο έκοψα ένα κανάλι στη καλύπτρα.
Η τομή της φωλιάς του μοτέρ από πλάγια όψη...
Εδώ η τελική μορφή της νέας βάσης μοτέρ διαμορφωμένη με balsa 3mm
Εδώ η επιπλέον εσωτερική στήριξη με αντηρίδα μήκους περίπου 5cm από ξύλο 10x10mm.
Το ESC έχει στερεωθεί με θερμόκολλα και οι συνδετήρες είναι "στον αέρα" (στερεωμένα με λίγο σιλοτέιπ). Φαίνεται στην άκρη και το κανάλι στη καλύπτρα.
γ3) για τροφοδοσία σκέφτομαι να χρησιμοποιήσω μια 3S1P 2600mAh 35C μπαταρία, αν φυσικά την αντέχει και το μοτέρ (λόγω συγχρονισμού) και ο δέκτης (λόγω τάσης), που είναι πιο βαριά και φαντάζομαι και θα ισορροπεί το μοντέλο καλύτερα (και ελαφρώς μπροστόβαρο) και θα έχει μεγαλύτερο χρόνο πτήσης. Μια δοκιμή επί πάγκου θα μας πείσει για το αν τελικά ταιριάξει με το setup κι αν όχι θα βάλω μια 2cell-η μπαταρία.
Τελικά και για λόγους Α και στροφών μάλλον η 3S1P 2600mAh 35C μπαταρία που σκεφτόμουν δεν κάνει... κρίμα.
Με 2S1P 1800mAh 25-50C και μόλις 7,55V όταν ξεκίνησε η δοκιμή και προπέλα 5x5 slow flight τράβηξε στο τέρμα γκάζι 22Α, έδωσε 150W στις 17500rpm και θέρμανε το μοτέρ και το ESC μέχρι 35oC.
Πάντως το ESC που έχω σκοπό να χρησιμοποιήσω είναι ένα των 35Α με SBEC, οπότε δεν θα χρειαστεί η τοποθέτηση επιπλέον εξοπλισμού (UBEC), εφόσον αυτή τελικά θα είναι 2cell και η μέγιστη δυνατή τάση των 8,4V είναι ανεκτή από τον δέκτη.
δ) για δέκτη θα χρησιμοποιήσω έναν OrangeRx R610 με δορυφόρο R100 που επίσης θα μπορούσε να βγει και αυτός εκτός ατράκτου, μελλοντικά. Η μόνη επέμβαση που έκανα πάνω τους είναι η προσθήκη προστατευτικών στις κεραίες τους, όπως φαίνεται στη παρακάτω φωτογραφία.
Τα προστατευτικά είναι και τα δύο από παιδικό γλειφιτζούρι και έχουν κολληθεί με κυανοκριλική.
Και τον κύριο δέκτη και τον δορυφόρο τους στερέωσα μέσα στην άτρακτο με velcro σε ασφαλή σημεία. Τον μεν κύριο δέκτη όσο πιο κεντρικά γινόταν μεταξύ των φτερών και τον δορυφόρο πάνω από τον χώρο της μπαταρίας, στην οροφή της ατράκτου, εσωτερικά. Οι κεραίες τους σχηματίζουν γωνία 90 μοιρών και βρίσκονται σε μια απόσταση περίπου 8-10 εκατοστών η μία από την άλλη.
Η αφαίρεση των κάτω σημείων στήριξης των servo για να κατέβει ο νοητός άξονας κίνησης του βραχίονα των servo στο επίπεδο της ντίζας.
Η προσθήκη των διακοσμητικών κρίνεται απαραίτητη...
ε) τελικά το rudder επέλεξα να το μεγαλώσω προσθέτοντας ένα νέο κομμάτι από balsa 3mm, αφήνοντας το ήδη προχαραγμένο ανέπαφο κι επιπλέον ενισχύοντας τα αυλάκια της χάραξης για να μην σπάσει κάποια στιγμή στο μέλλον. Κι εδώ αντί για μεντεσέδες θα χρησιμοποιήσω ταινία που θα πιάσει όλο το fin και το rudder και από τις δύο μεριές τους. Με τα παραπάνω θα μεγαλώσει αρκετά και ο κατακόρυφος σταθεροποιητής (fin).
Το rudder σχεδόν τριπλασιάστηκε σε έκταση.
Το rudder αρχικά κολλήθηκε στο fin με ταινία και στην συνέχεια καλύφθηκε με φωσφορίζων πορτοκαλί αυτοκόλλητο χαρτί.
Η Multiplex προτείνει για το rudder στο EasyStar II μέγιστη έκταση κίνησης 10mm και προς τις δύο κατευθύνσεις. Όμως το rudder που έχω φτιάξει εγώ έχει σαφώς δυνατότητα μεγαλύτερων κινήσεων. Φαντάζομαι αν το βάρος του μοντέλου ξεπεράσει τα 700gr που είναι το προτεινόμενο ονομαστικό για το EasyStar II να χρειαστούν οι μεγαλύτερες κινήσεις στο rudder.
Σε δεύτερο χρόνο (ι) αποφάσισα να ενισχύσω την ακαμψία και του fin με την προσθήκη μια carbon-ντιζας 3mm καθόλη τη διαγώνια έκτασή του. Την αφήσα να μπει και μέσα στην άτρακτο για καλύτερη στήριξη και μεγαλύτερη ακαμψία του fin.
Σε δεύτερο χρόνο (ι) αποφάσισα να ενισχύσω την ακαμψία και του fin με την προσθήκη μια carbon-ντιζας 3mm καθόλη τη διαγώνια έκτασή του. Την αφήσα να μπει και μέσα στην άτρακτο για καλύτερη στήριξη και μεγαλύτερη ακαμψία του fin.
Εντελώς κάθετη τοποθέτηση και κόλληση των μερών της ουράς, έτοιμα για να κολληθούν στην άτρακτο. Βάρος όλου αυτού που βλέπετε 45gr.
στ) αν όλα πάνε καλά θα το κατευχαριστηθώ το μοντέλο και θα το έχω πάντα μαζί μου όταν πηγαίνω για πτήσεις... όπως λένε πολλοί. Άρα τα φτερά θα μπαίνουν και θα βγαίνουν συχνά πυκνά και ως εκ τούτου σύντομα θα χαλαρώσουν και θα υπάρχει ο κίνδυνος να λυθούν στον αέρα ή έστω να χάσουν το πρέπον δέσιμό τους. Πολλοί τα στερεώνουν με ταινίες κι άλλοι τόσοι με velcro ή ακόμα και ελατήρια συγκράτησης. Εγώ επέλεξα να τρυπήσω την carbon-σωλήνα στερέωσης των φτερών στα άκρα της και να περάσω δυο περαστές βίδες που θα πιάνουν φτερό και σωλήνα μαζί. Για μεγαλύτερη προστασία του φτερού φύτεψα δυο κομματάκια από balsa 3mm στα σημεία που θα πιάνει η βίδα. Στις παρακάτω φωτογραφίες μπορείτε να δείτε το πως έγινε (στο χέρι) και το τελικό αποτέλεσμα.
ζ) τοποθετήθηκαν οι βάσεις (στην άτρακτο) και τα άγκιστρα (στην καλύπτρα) στήριξης και ασφάλισης της τελευταίας πάνω στην άτρακτο, αν και πάλι δεν με ικανοποιεί το αποτέλεσμα και ίσως να κάνω κάτι ακόμα στο μέλλον. Η καλύπτρα περάστηκε ένα χέρι ατλακόλ (και γι αυτό γυαλίζει) προκειμένου να κολλήσει καλύτερα το χρώμα (μαύρο) που έχω σκοπό να την βάψω αργότερα.
Διακρίνονται τα υπολείμματα μιας αποτυχημένης προσπάθειας να βάλω μεντεσέ ανοίγματος της καλύπτρας, που τελικά ακυρώθηκε γιατί τότε δεν θα είχα ελευθερία χώρου για επεμβάσεις στο εσωτερικό του χώρου των ηλεκτρικών.
η) συνέπεια της μετατόπισης του rudder προς τα πίσω ήταν η ντίζα του να μην φτάνει πια στη νέα απομακρυσμένη θέση του horn. Έτσι έπρεπε να φτιαχτεί μια επέκταση της ντίζας.
Προκειμένου να διατηρηθεί η κεκλιμένη πορεία της ντίζας προς το rudder για να μην εμποδίζει την κίνηση του elevator και επιπλέον να δρα η δύναμη της ντίζας κάθετα πάνω στο horn...
Η επέκταση της ντίζας έγινε με την προσθήκη ενός μικρού κομματιού ντίζας που στηρίχθηκε παράλληλα προς την υπάρχουσα. Για την στήριξη χρησιμοποιήθηκαν αρχικά λεπτό αλλά σκληρό σύρμα χρωμιονικελίτη για να τυλιχθούν και δυο snap click style clevis μέσα από τα οποία πέρασα τις ντίζες και το σύρμα. Στη συνέχεια τα κόλλησα όλα αυτά με καλλάϊ και εποξική κόλλα ενώ τέλος πέρασα από πάνω τους ένα θερμοσυστελλόμενο.
θ) έχω δει πολλούς να ενισχύουν τον οριζόντιο σταθεροποιητή με μια carbon-ντιζα κι έτσι είπα να το κάνω κι εγώ. Αρχικά φοβόμουν για υπέρμετρη αύξηση βάρους της ουράς μιας και ήδη έχω επέμβει στο rudder όμως η carbon-ντιζα των 3mm που έβαλα σε όλο το πλάτος του οριζόντιου σταθεροποιητή ζύγιζε μόλις 5gr.
Η Multiplex προτείνει για το elevator στο EasyStar II που είναι ακριβώς ίδιο με αυτό που έχει και το EasyStar I, έκταση στις κινήσεις του μόλις 5mm προς τα πάνω και 4mm προς τα κάτω όταν τα sticks στην τηλεκατεύθυνση βρίσκονται στα αντίστοιχα άκρα τους (κάτω και πάνω). Αυτά για κινείται όπως λέει το εγχειρίδιο της Multiplex απαλά και ήρεμα. Επειδή όμως ούτε πολύ μεγαλύτερες κινήσεις μπορείς να έχεις, ειδικά προς τα πάνω (δηλαδή για να πάρει ύψος το μοντέλο), μιας το elevator βρίσκει πάω στο rudder, είπα να μεγαλώσω την έκταση της επιφάνειάς του με προσθήκη ενός κομματιού balsa 3mm βάρους μόλις 3gr. Αυτό θα βοηθήσει στο να έχει την σωστή απόκριση το μοντέλο αν αυτό ξεπεράσει τα 700gr (είτε λόγω αναβάθμισης με καλύτερο μοτερ-σπίνερ-έλικα είτε λόγω προσθήκης έρματος στην αρχή ή κάμερας αργότερα). To φωσφοριζέ αυτοκόλλητο που έβαλα στη συνέχεια ζύγιζε κι αυτό άλλα 3gr. Άντε και η CA κόλλα που χρησιμοποίησα και στις δύο αυτές επεμβάσεις να πήγε άλλα 3gr. 
Στη συνέχεια κόλλησα την ουρά πάω στην άτρακτο και ιδού το τελικό αποτέλεσμα.
Αν και το φοβόμουν για το αν θα καθόταν εντελώς κάθετα, τελικά έκατσε ακριβώς έτσι.
ια) φοβούμενος το βάλε-βγάλε των φτερών και την βάση του μοτέρ είπα να περάσω ένα χέρι με ατλακόλ τις ακμές της ατράκτου στο σημείο που μπαίνουν τα φτερά και μαζί με αυτό και το γύρω-γύρω της φωλιάς του μοτέρ και της ιδιοκατασκευής με balsa που έκανα για βάση του μοτέρ.
Το τελικό αποτέλεσμα με έχει ανταμείψει ήδη...
Λείπει μόνο ο διάκοσμος και η επισήμανση των ailerons με το ίδιο φωσφοριζέ πορτοκαλί αυτοκόλλητο χαρτί.
Πάντως σίγουρα μετά από αυτές τις επεμβάσεις στην ουρά του μοντέλου και στην άτρακτο με την carbon-σωλήνα που έχω βάλει εσωτερικά, το μοντέλο μπορεί να ανταποκριθεί και σε πιο sport πτήση.
ιγ) Το κέντρο ισορροπίας CG του μοντέλου είναι τα 78mm από το χείλος προσβολής και στο EasyStar II και στο EasyStar I. Όμως λόγω του αρχάριου επιπέδου μου θα μετατοπίσω το σημείο αυτό λίγο μπροστά. Η μπαταρία των 135gr που θα θέλω να χρησιμοποιήσω είναι μια Turnigy nano-tech 2S1P 2200mAh 25-50C και πιστεύω να είναι αρκετή μιας και αυτή που προτείνεται από την Multiplex για το EasyStar I είναι περίπου 100gr και αυτή για το EasyStar II 3S1P 2000mAh είναι 185gr με συνολικό βάρος μοντέλου περίπου 700gr (ενώ λέει πως μπορεί να πάρει και 3S1P 4600mAh των 360gr!).
Το μοντέλο για να ισορροπήσει στα 78mm από το χείλος προσβολής και να είναι και λίγο μπροστόβαρο όμως πρέπει να προστεθούν είτε 35gr έρμα και να φτάσει τελικά τα 685gr το μοντέλο είτε να αλλάξω μπαταρία σε βαρύτερη.
Με βλέπω τελικά να χρησιμοποιώ μια Turnigy nano-tech 2S1P 3000mAh 25-50C που ζυγίζει 165gr τελικά και μόλις παρήγγειλα ειδικά για αυτόν τον λόγο.
ιδ) Το πιο βασικό το άφησα για το τέλος: τροποποίηση του κουτιού της αρχικής συσκευασίας για την μεταφορά και αποθήκευση του μοντέλου. Ιδού:
Όχι απλά καλά... μια χαρά!
Μετά από συμβουλή δυο φίλων όμως αφαίρεσα την επέκταση του elevator μιας και τελικά δεν χρειαζόταν και πρόσθετε και βάρος στην ουρά.
24 Μαρτίου 2013
Ακριβώς έναν χρόνο μετά, σήμερα έγινε η παρθενική του πτήση με 4 μποφόρ αέρα στο Ελληνικό.
Ακολούθησαν πάμπολλες άλλες πτήσεις που πραγματικά κατευχαριστήθηκα!
Μερικές από το καλοκαίρι που ήρθε που ακολούθησε εδώ.
Αύγουστος 2013
Μετά από αλλαγή σε FrSky ACCST δέκτη και με τον αέρα του πιο έμπειρου πια πήγα ένα απόγευμα να το πετάξω στο χωριό και λόγω χαμηλού φωτισμού (σούρουπο) έχασα τον προσανατολισμό του και το έχασα.
Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο στεναχωρήθηκα. Και για το μοντέλο (Multiplex) και για την κατασκευή και για την σύζευξη (FrSky). Ειλικρινά ποτέ δεν θα μου πήγαινε το μυαλό πως μπορεί να το έχανα ένα τέτοιο κομμάτι.
Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο στεναχωρήθηκα. Και για το μοντέλο (Multiplex) και για την κατασκευή και για την σύζευξη (FrSky). Ειλικρινά ποτέ δεν θα μου πήγαινε το μυαλό πως μπορεί να το έχανα ένα τέτοιο κομμάτι.
Ούτε φύσαγε πολύ ούτε ήμουν μόνος μου. Τρέξαμε όλοι να το βρούμε, ψάξαμε, ξαναψάξαμε, πήγα και την επόμενη και την μεθεπόμενη, αλλά τίποτα. Δεν βρέθηκε ποτέ.
Τόσος κόσμος το έμαθε, τόσοι μήνες πέρασαν, χρόνια (Ιούλιος 2016 πια) και τίποτα. Από την αρχή μου μπήκε η ιδέα πως μπορεί κάποιος χωριάτης να το είδε που έπεσε και απλά να το βούτηξε. Έτσι απλά! Εξάλλου μου είχε ξανατύχει με το HawkSky πριν χρόνια και αν δεν του έλεγα του χωριάτη πως σε είδα να το βάζεις μέσα στην αποθήκη θα το έκανε "βα-βα".
Κρίμα...
Κρίμα...
